Włoski producent samochodów Fiat produkował wiele ciekawych samochodów. Jednym z nich był Fiat Dino. Auto było oferowane w dwóch wersjach nadwozia – z nadwoziem zamkniętym Coupe i z nadwoziem otwartym Spider. Nadwozie coupe zostało opracowane przez Bertone, a nadwozie typu Spider przez Pininfarinę. Nic zatem dziwnego, że samochód mógł się naprawdę podobać.
Fiat Dino w wersji Spider, opracowany przez Pininfarinę nie przypadł mi do gustu. Pewnie dlatego, że nie lubię samochodów typu cabrio, obojętnie w jakiej wersji. Za to Fiat Dino w wersji Coupe jest według mnie wyjątkowo uroczy.
Fiat Dino – wyjątkowo piękny włoski samochód klasyczny
Fiat Dino opracowany przez Bertone miał dwudrzwiowe nadwozie typu coupe. Przednia część maski opadała łagodnym łukiem w kierunku reflektorów. Kształt tylnej szyby przypominał tą z klasycznego Forda Capri. Sylwetka auta nie miała żadnych kompleksów wobec konkurencji zza oceanu.
Urodę samochodu podkreślały chromowe zderzaki, ozdobna listwa w dolnej części drzwi, chromowe listwy wokół okien, jak również chromowe wloty powietrza w dolnej części tylnych okien.
Interesująco prezentował się długa atrapa chłodnicy i cztery okrągłe reflektory. Z tyłu auta producent zastosował prostokątne, długie lampy. Oryginalny kształt miała duża, tylna szyba.
Auto zostało zaprezentowane w 1966 roku. Pierwsza wersja Fiata Dino została wprowadzona do produkcji w 1967 roku. W latach 1969 – 1973 produkowana była druga wersja pojazdu, ze zmodernizowanym napędem.
Samochód powstawał w zakładach w Turynie.
Napęd przekazywany był na tylną oś. Pod maską samochodu montowano silniki Ferrari.
Fiat Dino Bertone pierwszej generacji
Auto z dwudrzwiowym nadwoziem typu fastback. Napęd przekazywany na tylną oś za pośrednictwem 5-biegowej skrzyni manualnej.
Samochód był napędzany silnikiem benzynowym Ferrari-Fiat 236B o pojemności 1987 cm3 i mocy 118 KM / 171.5 Nm . Jednostka napędowa była wyposażona w 3 gaźniki Weber, zbudowano ją w układzie V6. Zastosowano układ 12 V (12 zaworów, 6 dolotowych, 6 wylotowych), napęd rozrządu DOHC wykorzystywał dwa łańcuchy, rozmieszczone po obu stronach silnika.
Jednostka napędowa rozpędzała auto do setki w niecałe 9 sekund. Średnie zużycie paliwa wynosiło prawie 16 litrów benzyny na 100 km. Prędkość maksymalna wynosiła 210 km/h.
Auto mierzyło 4510 mm długości, 1700 mm szerokości, 1315 mm wysokości, a jego rozstaw osi wynosił 2550 mm. Fiat Dino ważył 1280 kg.
Fiat Dino Bertone drugiej generacji
Co się zmieniło w drugiej generacji? Producent zastosował mocniejszy silnik Ferrari-Fiat 236L. Była to również jednostka benzynowa V6 z 3 gaźnikami Weber 40 DCMF. Silnik miał większą pojemność (2418 cm3) i rozwijał większą moc (180 KM). Dzięki temu auto rozpędzało się do setki o pół sekundy szybciej, potrzebowało 8,5 sekundy. Zwiększyło się średnie zużycie paliwa do 16,9 l / 100 km.
Łącznie wyprodukowano 7651 sztuk tego auta.
Czy można jeszcze kupić Fiata Dino Bertone w dobrym stanie? Udało mi się znaleźć 3 modele w Europie. Wyprodukowane w 1970 roku wyceniono na 54 i 55 tysięcy Euro, wyprodukowanego w 1969 roku na 59 tysięcy Euro. Cena jest wysoka, ale to i tak nie najdroższe samochody klasyczne na świecie. Warto przypomnieć BlueStar One z Singapuru, za którego można dostać pół miliona USD.
MENU
– > POWRÓT NA STRONĘ GŁÓWNĄ
– > MAGAZYN MOTORYZACYJNY
– > TECHNIKA MOTORYZACYJNA I DIAGNOSTYKA
– > SAMODZIELNE NAPRAWY SAMOCHODÓW– ZAOCZNE TECHNIKUM DRUCIARSTWA SAMOCHODOWEGO
– > ELEKTROMOBILNOŚĆ I SAMOCHODY ELEKTRYCZNE, WADY ELEKTROMOBILNOŚCI
– > DETAILING
– > FELIETONY MOTORYZACYJNE, CIEKAWOSTKI MOTORYZACYJNE, HUMOR MOTORYZACYJNY
– > DOKUMENTY, UBEZPIECZENIA
– > MOTOCYKLE
– > MILITARIA – MOTORYZACJA I WOJSKO
– > MOTORYZACJA I POLITYKA
– > TESTY SAMOCHODÓW
– > AKCESORIA DLA KIEROWCÓW
– > SAMOCHODY ŚWIATA
– > PODRÓŻE i SLOW DRIVING
– > MOTOREWIA NA FACEBOOK
– > MOTOREWIA NA TWITTER
– > POWRÓT NA STRONĘ GŁÓWNĄ
