Hyundai Atos to kolejna paskuda, która pojawia się na łamach naszego portalu. Nie można bowiem pisać tylko o rzeczach pięknych. Niektórzy ludzie potrafią znaleźć piękno także w brzydocie. Trzeba zatem dać im szanse.
W ubiegłym tygodniu na naszych łamach pojawił się artykuł o wyjątkowo wstrętnym produkcie, bo aż strach nazwać to autem, czyli o Oplu Agila I. Ten jeżdżący wc – kompakt, osadzony na podwoziu wózka dziecięcego, to jedno z najpaskudniejszych aut na świecie. Wcześniej pisaliśmy o innym brzydalu, wywodzącym się z USA.W Motorewii gościła także dumna brzydula, czyli Kia Pride.
Zaraz po zaprezentowaniu artykułu o Agili nasza redakcja otrzymała kilkadziesiąt tysięcy maili, w których pojawiły się propozycje napisania artykułów o kolejnych potworkach. Oczywiście nie sposób nie wspomnieć także o prawie pięciu tysiącach gróźb karalnych. W ramach zemsty za obrażenie urody Agili, grożono nam przebiciem opon w naszym firmowym, dwudziestoletnim Cinquecento i podkablowaniem nas do organów administracji samorządowej, w zemście za pobieranie 1000 złotych na nie swoje dzieci. Ale nic z tego!
Hyundai Atos
Auto było produkowane w latach 1997 – 2002. Co ciekawe, pojazd powstawał w Indiach. Samochód zaszufladkowano jako pięciodrzwiowy minivan.
W czasach zdychającego PRL, dzieci po obejrzeniu programów niezapomnianego Adama Słodowego, często budowały swoje pierwsze autka. Projekt był prosty – oklejało się pudełko zapałek kolorowym papierem (brudząc przy okazji całe otoczenie klejem Lepkol), doklejało do niego koła i pojazd był gotowy. Hyundai Atos wygląda dokładnie tak samo, jakby do pudełka zapałek, postawionego na najwęższym i najdłuższym boku, zamontowano miniaturowe kółeczka. Auto jest bardzo wąskie (1495 mm) i dość wysokie (1615 mm). Do tego samochód jest krótki (3565 mm). Rozstaw osi mierzy 2380 mm.
Samochód jest wyjątkowo paskudny – nie tylko ze względu na swoją pokraczność. Przód, który zazwyczaj dodaje pojazdom charakteru, przypomina zdziwionego człowieka, który z szeroko otwartymi oczami i otwartą buzią patrzy się z niedowierzaniem na drogę. Miniaturowe kółeczka sprawiają, że pojazd z boku wygląda po prostu komicznie. Tył prezentowałby się w miarę dobrze, gdyby nie prześmieszny kształt wąskiego i wysokiego nadwozia.
We wnętrzu samochodu króluje plastik. Mnóstwo szarego, brzydkiego, niemiłego w dotyku plastiku. Jest strasznie wąsko. To nie jest samochód nie tylko dla ludzi o słusznych wymiarach. To nie jest nawet auto dla małżeństwa o średniej wadze, bo w czasie jazdy ludzie mogą pozabijać się łokciami.
Komfort
Zawieszenie łapie każdą dziurę i każdą nierówność. Nawet najtańsza taczka z marketu typu dom i ogród ma lepszą amortyzację. Auto jest głośne i wykończone w najtańszy możliwy sposób.
Napęd
Pod maską Atosa montowano litrowy silnik benzynowy o mocy 56 KM. Współpracował on z pięciobiegową skrzynią manualną. Co oczywiste, auto nie jest demonem prędkości. Co gorsze, nie jest mistrzem oszczędności.
Silnik pracuje bardzo głośno już przy nieco większej prędkości. W zasadzie kierowca czuje się, jakby jechał na odkurzaczu.
Nietrudno się domyślić, że większość osób kupiła Atosa aby eksploatować go w mieście. Przede wszystkim na krótkich trasach, na dojazdy do pracy, do sklepu czy z dzieckiem do szkoły. Taki sposób eksploatacji sprawiał, że nim miniaturowy silnik zdołał się rozgrzać, już musiał zakończyć pracę, bo auto dojechało do celu. Przez to, nawet pomimo bardzo małych przebiegów na licznikach, silniki Atosów są bardzo mocno zużyte.
Photo credit: Aaron TD via Foter.com / CC BY-NC-SA
Hyundai Atos – czy to auto ma zalety?
Krytykować każdy potrafi. Zwłaszcza w Polsce, kraju, w którym przeciętny zjadacz chleba zna się na polityce, samochodach, ekonomii, sporcie i śmigłowcach bojowych.
Ale nawet w Hyundaiu Atosie można znaleźć zalety. Pomimo tego, że we wnętrzu jest bardzo wąsko, to siedzenia są całkiem wygodne i dobrze wyprofilowane. Auto jest wysokie, zatem człowiek szczupły, o sporym wzroście nie będzie narzekał na to, że podpiera głową dach.
Samochód zapewnia dobrą widoczność we wszystkie strony. A dzięki temu, że ma tak oryginalną budowę i jest wąski, można go „wcisnąć” na niewielkie miejsce parkingowe, bez obaw o podrapanie innych pojazdów.
Wincyj wad! Wincyj!
Przeprowadzona ankieta wśród dziesięciu posiadaczy Hyundaia Atosa pokazała, że pojazd jest nie tylko brzydki, ale do tego awaryjny. Użytkownicy (z których każdy wykorzystywał pojazd dłużej niż 3 lata) mieli problemy z korozją (dotykała przede wszystkim układu zawieszenia), z zużywającymi się elementami zawieszenia (nawet z tylną belką), z przewodami paliwowymi, z nierówną pracą silnika na wolnych obrotach i z szeregiem drobiazgów (światło cofania, silniki wycieraczek, tylna półka itd.).
Co gorsza, auto jest wykonane z blachy, która przypomina ta, używaną do produkcji konserw turystycznych, produkowanych z krowich kopyt, przełyków i skórek wieprzowych.
Jeśli zatem szukacie taniego samochodu, pierwszego auta, samochodu na dojazdy do pracy, auta dla zony, córki, syna, teściowej – poszukajcie czegoś innego. Naprawdę, nawet mały, miejski samochodzik z małym silnikiem może w miarę ciekawie wyglądać i oferować minimum komfortu.
